Een markante vrouw
Ze zorgde al jaren voor haar man. Een sterke en pientere vrouw met een bijzonder karakter. Ze speelde toneel en was de regisseur van haar eigen leven. Ze observeerde mensen en keek dwars door je heen.
Ze was ook ziek, maar zette dat op de achtergrond. Ernstig ziek, met een diagnose die sprak over weken in plaats van maanden. Ze zette deze diagnose op de achtergrond en wuifde de zorgen van haar kinderen weg. Ze was immers sterk en nog lang niet klaar met het leven. Bovendien had ze nog een duidelijke missie en een taak te volbrengen: zorgen voor haar man die de diagnose dementie had gekregen.
Ze woonden samen in een mooi appartement. Ze zorgde voor haar man en vergat te zorgen voor zichzelf. Zowel haar beide kinderen als de huisarts maakten zich hierover ongerust. Dit deelde ze zelf niet, ze verbeet de pijn en ging door. Het ging immers nog steeds goed?
Het hospice werd geopperd, maar daar was ze nog niet aan toe. Toch wou ze wel een keer komen kijken, al was het maar om haar kinderen een plezier te doen. Zo kwam ze samen met haar dochter een kop koffie drinken. Op het oog een sterke vitale vrouw vol energie. Na een uurtje was het op en vertrok ze snel naar huis.
Op een maandagochtend werd haar man opgenomen in het verpleeghuis. Er was een plekje vrij en de familie besloot hier dankbaar gebruik van te maken. De diagnose dementie was immers de indicatie om te verhuizen? Voor deze mevrouw het moment om dan het hospice te proberen voor een nachtje proefslapen. “Alleen voor proef”, vertelde ze. “Overdag ga ik naar mijn man en naar mijn appartement”.
En zo is het gegaan. De eerste dag kon ze lopend naar het verpleeghuis en lopend naar haar appartement. Eigen regie, zoals ze dit wenste. Na een paar dagen lukte dit niet meer alleen en ging haar dochter mee. Na een week lukte het niet meer lopend en bood de rolstoel uitkomst. Zo haalde de ziekte haar in. Tot het laatste moment hield deze markante en bijzondere vrouw de regie over haar leven. De regie uit handen geven is gelukkig niet nodig geweest. Met aandacht en respect zijn de wensen van deze markante vrouw serieus genomen.
Tot en met de avond dat ze afscheid moest nemen van haar echtgenoot en van een jarenlang leven samen. Nog steeds de regie in handen houdend vroeg ze mij om dit voor haar te regelen. Ze wist immers dat ik ook in het verpleeghuis werkte. Met liefde heb ik dit voor haar geregeld. Met liefde hebben beiden afscheid genomen van elkaar. Met liefde hebben beide kinderen vader en moeder alleen gelaten, zodat alles gezegd kon worden wat er nog gezegd wilde worden. Daarna is ze gaan slapen en op reis gegaan naar haar volgende plek.
En haar man met de diagnose dementie? Hij heeft heel bewust afscheid genomen van zijn vrouw.
Ondanks alle vooroordelen die er zijn over mensen met dementie, zijn deze mensen net als u en ik mensen met emoties en gevoel. Met rouw en verdriet en met een rouwproces na afscheid nemen.
Deze markante vrouw met haar passie voor toneel spelen heeft tijdens haar uitvaart het podium gekregen dat ze verdiende. Letterlijk een podiumplek tijdens de afscheidsdienst. Deze markante vrouw met een passie voor toneel spelen. Wat heeft ze, net als bij het toneel, haar leven prachtig geregisseerd.
Dank dat ik een stukje mocht meelopen in dit laatste hoofdstuk van haar leven.
Marieke
Reactie schrijven